Ήταν μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, όταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση μαζί με τον Γιώργο Μαυρωτά από το Ποτάμι υπερψήφιζαν την τροποποίηση του άρθρου 5 του Συντάγματος, για την προσθήκη σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου, σημειώνοντας μια ιστορική νίκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα μας, καθώς και ένα σημαντικό βήμα προς τη θεσμοθετημένη εξάλειψη των διακρίσεων.
Ωστόσο, λίγους μήνες μετά, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου και στη διάρκεια της ψηφοφορίας για τη Συνταγματική Αναθεώρηση,απέρριψε την αναθεώρηση τoυ άρθρου 5, παρ. 2, για την απαγόρευση διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου. Για την ακρίβεια, 170 βουλευτές καταψήφισαν την τροποποίηση, 120 ψήφισαν υπέρ και 7 δήλωσαν «παρών».
Η παράγραφος 2 του άρθρου 5, στη σημερινή μορφή, αναφέρει τα εξής: «Όλοι όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο».
Το θέμα ανέδειξε με μια εκτενή ανάρτησή του στο Facebook ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος, συνήγορος πολιτών και οργανώσεων σε υποθέσεις παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Ο κ. Σωτηρόπουλος γράφει τα εξής:
«Είναι μια ημέρα ήττας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα. Οι βουλευτές αυτοί παραδέχτηκαν με τον πιο δημόσιο και επίσημο τρόπο ότι δεν εκπροσωπούν όλους τους πολίτες και δεν ενδιαφέρονται για την ίση μεταχείριση των πολιτών, αλλά αντίθετα επικροτούν τις διακρίσεις και προτίθενται να υποδεχθούν νομοθετικές προτάσεις που τις εμβαθύνουν, γιατί αυτό σημαίνει το άρθρο που καταψήφισαν: φρένο στον νομοθέτη.
Οι βουλευτές αυτοί είναι αντίθετοι στις ευρωπαϊκές αξίες όπως έχουν καθιερωθεί στο άρθρο 5β της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.
Ομολογούν ότι είναι υπεύθυνοι ατομικά και αναδρομικά, αλλά και για το μέλλον, για όλες τις αυτοκτονίες, τους αποκλεισμούς, την κακοποίηση, την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, τις δολοφονίες, την άρνηση αναγνώρισης υπαρχουσών οικογενειών, τον εργασιακό αποκλεισμό, τον αποκλεισμό από την κοινωνική ασφάλιση και το δημόσιο σύστημα υγείας, τον αποκλεισμό από το εκπαιδευτικό σύστημα, από την συμμετοχή στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, τον σεβασμό τελικά της ανθρώπινης αξίας των λοατκι ανθρώπων.
Αυτοί οι βουλευτές ανήκουν σε μια προγενέστερη περίοδο της ιστορικής εξέλιξης, πολύ πριν τον νεωτερισμό. Πολύ πριν την αποκατάσταση της δημοκρατίας και σαφέστατα πριν την κήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας, πριν από την γαλλική και αμερικανική επανάσταση, ενδεχομένως και πριν από το Βυζάντιο. Είναι τα ημιζωντανά απολιθώματα του ρωμαίου νομοδιδάσκαλου Μοδεστίνου που αναβίωσε πρόσφατα ο Άρειος Πάγος, άλλο «σύγχρονο» φόρουμ αυτό, για να επιβάλει την ερμηνεία του αστικού κώδικα όπως την αντιλαμβάνονταν σε εποχές που δεν υπήρχε ούτε αστικός ούτε κώδικας.
Πείτε μας λίγο ότι δεν χρειάζονται τα πράιντ.
Ότι είναι περιττά τα σωματεία.
Και ότι προσβάλλουν την αισθητική σας».
177 βουλευτές καταψήφισαν την συνταγματική καθιέρωση της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και…
Gepostet von Vasilis Sotiropoulos am Montag, 25. November 2019
Παράλληλα, το ελληνικό παράρτημα της Διεθνούς Αμνηστίας εξέδωσε ανακοίνωση, εκφράζοντας βαθιά απογοήτευση για «για την αποτυχία του ελληνικού κοινοβουλίου να παραπέμψει προς αναθεώρηση το Άρθρο 5, παράγραφος 2, του ελληνικού Συντάγματος».
Αναλυτικά, η ανακοίνωση:
«Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τη βαθιά της απογοήτευση για την αποτυχία του ελληνικού κοινοβουλίου να παραπέμψει προς αναθεώρηση το Άρθρο 5, παράγραφος 2, του ελληνικού Συντάγματος, το οποίο εγγυάται την προστασία όλων όσων βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, χωρίς διακρίσεις.
Η αναθεώρηση αυτής της διάταξης θα διασφάλιζε ότι θα εδραιώνονταν και στο Σύνταγμα, οι δεσμεύσεις της Ελλάδας σύμφωνα με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα διεθνή όργανα ανθρώπινων δικαιωμάτων, σχετικά με το απαγορευμένο έδαφος διακρίσεων. Είναι πραγματικά ανησυχητικό το γεγονός ότι η Ελλάδα απέτυχε να διευρύνει αυτό το έδαφος, και να συμπεριλάβει το φύλο, την ταυτότητα φύλου, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την αναπηρία, την ηλικία και τη συμμετοχή σε εθνική μειονότητα».
Πηγή: ethnos.gr
Ακολουθήστε μας στο facebook: